عكس‌هاي قديمي مادرش را ريخته‌بود سر ميز تا سروسامانش بدهد.

 
يك آلبوم بامزه هم برايش خريده‌بود. داشت يكي‌يكي عكسها را مرتب مي‌كرد كه متوجه نكته‌ي جالبي شد.

توي اين عكسها يه حس خوبي وجود داشت كه توي عكس‌هاي جديد به‌قول معروف؛ ديحيتالي وجود نداشت.

 خانم‌ها كه روسري‌هاي يك‌رنگ و ساده‌اي داشتند، لباس مردها هم كه مدل معمولي و پيش‌پاافتاده‌اي بود.

 فضاها هم كه ويژگي بخصوصي نداشتند. پس رمزش چي بود كه اينقدر توي اين عكسها روح زندگي وجود داشت؟

دقت كرد ديد كه عكسهاي امروزي، چيدماني از فضاهاي دستكاري شده و فانتزي است با لباسهايي كه مي‌پوشيم تا قشنگتر توي عكسها جلوه كنيم.
ديگر چهره‌ها ديده نمي‌شود.

آرايش‌ها، مدل موها و مدل لباسها توي عكس، حرف اول را مي‌زنند. اما توي عكسهاي قديمي، روسري‌هاي تك‌رنگ با آن فرم تكراري كه اغلب اوقات روي سر مي‌بستند، و لباسهاي ساده و بي‌زرق و برق…همينها بود كه روح زندگي را توي عكسها ماندگار كرده‌بود.
سادگي حجاب‌شان بود كه حرف اول را مي‌زد.

منبع: چارقد / نويسنده: سيده زهرا برقعي

مادر با او تماس گرفت و از او خواست مقداري ميوه را پوست بكند و آنهارا آماده روي ميز بگذارد.هيچ وقت دليل كارهاي مادرش را نمي فهميد.

تاكيد مادر بر روي پوست كندن ميوه ها بيشتر گيجش كرده بود.

به هر ترفندي بود سعي كرد ميوه هاي پوست گرفته را تا رسيدن مادر تازه نگه دارد اما وقتي مادر از راه رسيد ميوه ها شادابي و طراوتشان را از دست داده بودند.

 هنوز منتظر بود تا دليل كار مادر را بداند. مادر هديه كادو پيچ شده اي را به او داد و گفتː دليل كارم اينجاست.

من نمي خواهم تو مثل اين ميوه ها طراوت و تازگي ات را از دست بدي عزيزم.

درون بسته هديه يك چادر مشكي بود.

به نام حق...

با سلام خدمت مخاطبان عزيز و گرامي وبلاگ شفق

من و دوستانم سعي داريم تا در اين صفحه از وبلاگ اطلاعات جالب و جذاب و متفاوتي را درباره ي زيبايي، عفاف و حجاب در اختيار شما عزيزان قرار بدهيم.

من و همكارانم تمام تلاش خود را بكار ميگيريم تا بتوانيم به عنوان عضو كوچكي ازجامعه ي بزرگ فرهنگي گامي در راه اعتلاي فرهنگ عفاف و حجاب برداريم.و از تمام شما از عزيزان كه وقت خود را صرف مطالعه ي اين مطالب مي كنيد متشكريم.

مسلم است كه نظرات شما عزيزان، كمك ويژه اي در جهت ارائه مطالب با كيفيت ترومفيدتر مي كند. لذا خواهشمنديم ما را در اين مهم ياري دهيد.

در پناه حق